Kusurun bilmemek değil, öğrenmemek olduğunu vurgulayan atasözü.
Necip milletimiz kendisi çok şey biliyormuş gibi bilmeyenleri yargılamaya bayılıyor. Onun iş alanına giren bir şeyi bilmeyince geri zekalı muamelesi yapıyor hemen. Bakışı değişiyor, tonlaması değişiyor, ağzının tek kenarı yukarı kalkıyor...
Fakat şöyle bir sıkıntı var ve aslında onlar da bunun farkında: Bu tür insanlar aslında vasıfsız tiplerdir. Az şey bildiklerinin farkındadırlar ve onların bildiğini bilmeyince aşağılama fırsatını kaçırmak istemiyorlar. Bilinçlidir, bilinçsizdir o ayrı bir konu. Sen satrancı, meşhur dizi ve filmleri bilmemesine takılmazken o ufacık bir şeyi bilmediğini söyleyince bundan nemalanıp kendisini kendisine yüceltir. Seni aşağılayınca kendini yüce görür.
Bu hamleye kontraşağılama ile karşılık vermeye kalkarsan bu sefer senin bildiklerini değersizleştirmeye çalışır. Satranç biliyon da noluyo? Tiyatroya gidiyon da noluyo? Adamın kendini geliştirmek, modern olmak gibi bir derdi yok ki, o kendi ihtiyaçlar hiyerarşisinin zirvesinde zaten. Satranç değil de okey bilir, tiyatro değil de televizyondaki sözde tarihi dizileri bilir.
Rabbim kimseyi bunlarla sınamasın. Dövsen olmaz, sövsen olmaz ama içine dert de oluyor.